زمانبندی قرارملاقاتها با outlook

اگر مدیر یک شرکت هستید یا در اجرای زمانبندی کارهایتان در منزل با مشکل فراموشی مواجه میباشید چرا از قابلیتهای زمانبندی آوتلوک سود نمیبرید. این برنامه میتواند به شما کمک کند تا مسائل مهم را فراموش نکنید.

بخش تقویم یا کلند (Calendar) برنامه آوتلوک مایکروسافت در کنار توانمندیهای دیگری مانند ارسال و دریافت ایمیل، اطلاعات افراد و غیرو میتواند وقایع یک روز، یک هفته یا یک ماه را در یک زمان پیش روی شما نمایش دهد. به کمک بخش Calendar از برنامه Outlook قادر خواهید بود تا قرارهای ملاقات خود را تنظیم کنید و آنها را مدیریت نمایید.
همانطور که از دفترچه و کاغذ برای ثبت قرارهای خود استفاده میکنید این امکان پیش رویتان قار دارد تا بر روی ساعت مورد نظر در روزی خاص کلیک کنید و آنگاه شرح قرارتان را تایپ نمائید. تغییر رنگ باعث میشود تا بتوانید بسادگی زمان و روز جاری را از بقیه روزها تشخیص دهید.
کلندر دارای سه نوع ثبت وقایع مختلف بنامهای Appointments و Meetings و Events است. اما سئوالات زیادی دراینباره میشود که فرق بین Appointments و Meetings و Events چیست.
Appointments - قرار ملاقاتی است که فقط با یک نفر در تقویم (کلندر) تنظیم میکنید به نحویکه افراد دیگر در آن دعوت نمیشوند. این امکان برایتان وجودد دارد که یادآور برای این نوع قرار ملاقات تنظیم کنید و آنرا به نحوی تنظیم کنید که تکرار شود.
Meetings - قرار ملاقاتی است که با چند نفر تنظیم میشود. امکان ایجاد و ارسال دعوتنامه برای این قرار ملاقات وجود دارد. وقتی Meeting را تنظیم میکنید، افرادی که باید دعوت کنید را مشخص میکنید و سپس زمان را هم تنظیم مینمائید. پاسخ به این میتینگ در Inbox ایمیلتان ظاهر میشود.
Events - واقعه ای است که 24 ساعت یا بیشتر طول میکشد، مانند نمایشگاه، المپیک، تعطیلات یا سمینار. این وقایع معمولا یکبار اتفاق میافتد که یک روز یا بیشتر طول میکشد. وقایع سالیانه هم وجود دارد مانند تولد یا سالگرد ازدواج که سالی یکبار در یک زمان مشخص تکرار میشود. این وقایع زمان شما را در تقویم اشغال نمیکند بلکه در بنر (Banner) ظاهر میشود.



برای ایجاد قرار، روی Calendar در Folder List کلیک کنید تا سیستم روی Calendar تمرکز کند. سپس روی New کلیک کنید. سپس در صفحه باز شده، موضوع قرارملاقات را در Subject تایپ کنید. محل قرار را در قسمت Location تایپ کنید. زمان شروع و خاتمه قرار را در Start Time و End Time وارد کنید. اگر قرار در تمام روز است انتخاب All day event را برگزینید. در این مرحله میتوانید به سیستم بگویید که بشما یادآوری کند. انتخاب Reminder را انجام دهید. سیستم میتواند مدت زمان خاصی قبل از قزار، شما را مطلع نماید. این مقدار را در مقابل Reminder انتخاب کنبد. قسمت Show times as میتواند کنترل کند که تقویم، این قرار را چگونه نمایش دهد. مثلا قرارهای داخل دفتر شما میتواند با رنگ خاصی در تقویم مشخص شود. روی مثلث کوچک این قسمت کلیک کنید تا انتخاب مورد نظرتان مانند Free - Tentative - Busy - Out of Office را انجام دهید. هر عبارت مورد نظر را در بدنه پیام تایپ کنید.



یکی از قابلیتهای جالب Outlook مشخصه تکرار آنست. مثلا اگر قراری در دفتر خودتان هر دوشنبه از ساعت 8 تا 10 صبح برگزار میشود، سیستم میتواند بطور خودکار آنرا مرتب و هر هفته بشما یادآوری کند.
برای تکرار یک قرار ابتدا آنرا باز کنید. سپس روی Recurrence کلیک کنید. برای قرارهای جدید از منوی Actions انتخاب Recurrence را انجام دهید. سپس New Recurrence را انتخاب کنید. پترن مورد نظر را مطابق روزانه، هفتگی، ماهیانه یا سالیانه انتخاب کنید. حال میتوانید قرار را Save and Close کنید.
چگونگی نمایش تقویم میتواند از قسمت View انجام شود که میتواند Day - Work Week - Week - Month باشد.
اگر قصد پاک کردن یک قرار را دارید ابتدا آنرا باز کنید و در تولبار روی آیکون Delete که بشکل X است کلیک کنید. مورد پاک شده به فلدر Deleted Items منتقل میشود. برای پاک کردن این فلدر میتوانید روی آن کلیک راست کرده و عبارت Empty Deleted Items Folder را انتخاب نمائید.
برای ایجاد Meeting و اطمینان از اینکه تمام افراد حاضر در میتینگ به موقع به میتینگ میرسند میتوانید روی Action کلیک کنید و وقتیکه Calendar در Folder List هایلایت میباشد انتخاب Plan a Meeting را انجام دهید. پنجره ای ظاهر میشود. اگر طرفهای قرار از Outlook سود میبرند، نامشان را در ستون All Attendees تایپ کنید تا زمانبندیهایشان ظاهر شود. با کلیک روی Autopick Next بهترین زمان برای همه انتخاب میشود.

Proxy Server چیست؟

Proxy Server نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود. فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد . بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند .
یک کاربرد Proxy Server ها ، همان به اشتراک گذاشتن یک خط اینترنت برای چند کاربر است که باعث کاهش هزینه و کنترل کاربران و همچنین ایجاد امنیت بیشتر می شود . کاربرد دوم Proxy Serverها ، در سایتهای اینترنتی به عنوان Firewall می باشد . کاربرد سوم که امروزه از آن بسیار استفاده می شود ، Caching اطلاعات است . با توجه به گران بودن هزینه استفاده از اینترنت و محدود بودن پهنای باند ارتباطی برای ارسال و دریافت اطلاعات ، معمولا" نمی توان به اطلاعات مورد نظر در زمان کم و با سرعت مطلوب دست یافت . امکان Caching اطلاعات ، برای کمک به رفع این مشکل در نظر گرفته شده است . Proxy Server ، سایتهایی را که بیشتر به آنها مراجعه می شود را دریک حافظه جداگانه نگاه می دارد. به این ترتیب برای مراجعه مجدد به آنها نیازی به ارتباط از طریق اینترنت نیست بلکه به همان حافظه مخصوص رجوع خواهد شد .
این امر باعث می گردد از یک طرف زمان دسترسی به اطلاعات کمتر شده و از سوی دیگر چون اطلاعات از اینترنت دریافت نمی شود ، پهنای باند محدود موجود با اطلاعات تکراری اشغال نشود . بخصوص آنکه معمولا" تغییرات در یک Website محدود به یک یا دو صفحه می باشد و گرفتن اطلاعات از اینترنت بدون Caching به معنای گرفتن کل سایت می باشد حال آنکه با استفاده از Proxy Server و امکان Caching اطلاعات ، میتوان تنها صفحات تغییر کرده را دریافت کرد .

ویژگیهای Proxy Server
ویژگی اول : با استفاده از Proxy Server می توان از اکثر پروتکلهای موجود در شبکه های محلی در محدوده نرم افزارهای کاربردی در شبکه های LAN مرتبط با اینترنت استفاده کرد .
Proxy Server پروتکلهای پر کاربرد شبکه های محلی مانند IPX/SPX (مورد استفاده در شبکه های ناول) ، NETBEUI (مورد استفاده در شبکه های LAN با تعداد کاربران کم) و TCP/IP (مورد استفاده در شبکه های Intranet) را پشتیبانی می کند. با این ترتیب برای اینکه بتوان از یک نرم افزار کاربردی شبکه LAN که مثلا" با پروتکل IPX/SPX روی ناول نوشته شده ، روی اینترنت استفاده کرد نیازی نیست که قسمتهای مربوط به ارتباط با شبکه که از Function Call های API استفاده کرده را به Function Call های TCP/IP تغییر داد بلکه Proxy Server خود این تغییرات را انجام داده و می توان به راحتی از نرم افزاری که تا کنون تحت یک شبکه LAN با ناول کار می کرده است را در شبکه ای که مستقیما" به اینترنت متصل است ، استفاده کرد .
همین ویژگی درباره سرویسهای اینترنت مانند , FTP , Telnet , Gopher , IRC RealAudio , Pop3 و . . . وجود دارد . به این معنا که هنگام پیاده سازی برنامه با یک سرویس یا پروتکل خاص ، محدودیتی نبوده و کدی در برنامه برای ایجاد هماهنگی نوشته نمی شود .

ویژگی دوم : با Cache کردن اطلاعاتی که بیشتر استفاده می شوند و با بروز نگاه داشتن آنها ، قابلیت سرویسهای اینترنت نمایان تر شده و مقدار قابل توجهی در پهنای باند ارتباطی صرفه جویی می گردد.

ویژگی سوم : Proxy Server امکانات ویژه ای برای ایجاد امنیت در شبکه دارد . معمولا" در شبکه ها دو دسته امنیت اطلاعاتی مد نظر است . یکی آنکه همه کاربران شبکه نتوانند از همه سایتها استفاده کنند و دیگر آنکه هر کسی نتواند از روی اینترنت به اطلاعات شبکه دسترسی پیدا کند . با استفاده ازProxy Server نیازی نیست که هر Client بطور مستقیم به اینترنت وصل شود در ضمن از دسترسی غیرمجاز به شبکه داخلی جلوگیری می شود . همچنین می توان با استفاده از SSL (Secure Sockets Layers) امکان رمز کردن داده ها را نیز فراهم آورد.

ویژگی چهارم : Proxy Server بعنوان نرم افزاری که می تواند با سیستم عامل شما مجتمع شود و همچنین با IIS (Internet Information Server) سازگار می باشد، استفاده می گردد.

خدمات Proxy Server
Proxy Server سه سرویس در اختیار کاربران خود قرار می دهد:
1-Web Proxy Service : این سرویس برای Web Publishing یا همان ایجاد Web Site های مختلف درشبکه LAN مفید می باشد . برای این منظور قابلیت مهم Reverse Proxing در نظر گرفته شده است . Reverse Proxing امکان شبیه سازی محیط اینترنت درمحیط داخل می باشد. به این ترتیب فرد بدون ایجاد ارتباط فیزیکی با اینترنت می تواند برنامه خود را همچنان که در محیط اینترنت عمل خواهد کرد، تست کرده و مورد استفاده قرا دهد. این قابلیت در بالا بردن سرعت و کاهش هزینه تولید نرم افزارهای کاربردی تحت اینترنت موثر است.
2-Winsock Proxy Service : منظور، امکان استفاده از API Callهای Winsock در Windows است . در Windows ، Function Call های مورد استفاده در سرویسهای اینترنت مانند Telnet ، FTP ، Gopher و . . . ، تحت عنوان Winsock Protocols معرفی شده اند. در حقیقت برای استفاده از این سرویسها در نرم افزارهای کاربردی نیازی نیست که برنامه نویس چگونگی استفاده از این سرویسها را پیش بینی کند.
3-Socks Proxy Service : این سرویس، سرویس Socks 4.3a را پشتیبانی می کند که در واقع زیر مجموعه ای از Winsock می باشد و امکان استفاده از Http 1.02 و بالاتر را فراهم می کند. به این ترتیب می توان در طراحی Website خارج از Firewall ، Security ایجاد کرد.

معیارهای موثر در انتخاب Proxy Server
1- سخت افزار مورد نیاز : برای هر چه بهتر شدن توانمندیهای Proxy Server ، باید سخت افزار آن توانایی تحمل بار مورد انتظار را داشته باشد .
2- نوع رسانه فیزیکی برای ارتباط با اینترنت : راه حلهای مختلفی برای اتصال به شبکه اینترنت وجود دارد . ساده ترین راه ، استفاده از مودم و خطوط آنالوگ می باشد . راه دیگر استفاده از ISDN و خطوط دیجیتال است که هم احتیاج به تبدیل اطلاعات از آنالوگ به دیجیتال و برعکس در ارسال و دریافت اطلاعات ندارد و هم از سرعت بالاتری برخوردار است . روش دیگر استفاده از خط های T1/E1 با ظرفیت انتقال گیگا بایت می باشد .
• پیشنهاد می شود که در شبکه های با کمتر از 250 کاربر از ISDN و از 250 کاربر به بالا از T1/E1 استفاده شود . ( البته در ایران به علت عدم وجود خطوط ISDN و کمبود خطوط T1/E1 این استانداردها کمتر قابل پیاده سازی هستند. )
3- هزینه ارتباط با اینترنت : دو عامل موثر در هزینه اتصال به اینترنت ، پهنای باند و مانایی ارتباط می باشد . هر چه مرورگرهای اینترنتی بیشتر و زمان استفاده بیشتر باشد ، هزینه بالاتر خواهد بود . با توجه به اینکه Proxy Server می تواند با Caching اطلاعات این موارد را بهبود بخشد ، بررسی این عامل می تواند در تعیین تعداد Proxy های مورد استفاده موثر باشد .
4- نوع و نحوه مدیریت سایت : این عامل نیز در تعیین تعداد Proxyها موثر است . مثلا" اگر در شبکه ای مشکل راهبری وجود داشته باشد ، با اضافه کردن تعداد Proxyها ، مشکل راهبری نیز بیشتر خواهد شد .
5- پروتکل های مورد استفاده : Proxy Server ها معمولا" از پروتکلهای TCP/IP و یا IPX/SPX برای ارتباط با Client ها استفاده می کنند . بنابراین برای استفاده از Proxy باید یکی از این پروتکل ها را در شبکه استفاده کرد .

آشنایی با انواع پروتکلهای اینترنتی

پروتکلهای اینترنتی مجموعه قوانینی هستند که چگونگی تبادل اطلاعات را در شبکه توصیف می کنند. از میان پروتکلهای استاندار می توان به TCP و UDP و IP و SNMP اشاره کرد که هر کدام وظیفه خاصی را انجام می دهند.
UDP و TCP پروتکلهایی هستند که از صحت ارسال اطلاعات اطمینان حاصل می کند.
IP پروتکلی است که آدرس سایت را به صورت عددی 12 رقمی نشان می دهد.
از SNMP برای دریافت اطلاعات آماری استفاده می شود.
انواع دیگر پروتکلهای اینترنتی عبارتند از:
News, Gopher, Telnet, E-Mail, FTP, HTTP

1- HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
این پروتکل که به وسیله مرورگرهای اینترنت نشان داده می شود، شبکه ای است که شما را به میزبان مرتبط می کند و به با توجه به اطلاعاتی که درخواست کرده اید نتایج را نشان می دهد. با استفاده از این پروتکل می توانید فایلهای مورد نیاز خود را دریافت یا مبادله کنید.
اصولاً آدرسهای اینترنتی در هر پروتکل به وسیله URL نمایش داده می شوند، آدرسهایی که درون این پروتکل قرار دارند به صورت زیر می باشد:
http://www.site.domain
که در ابتدا بعد از http دو نقطه و یک اسلش قرار می گیرد سپس نام سایت را ذکر می کنیم. اگر www را وارد کنیم صفحه اصلی سایت نشان داده می شود اما در بعضی از سایتها که به چند صفحه دیگر تقسیم می شوند بجای www می توان از کلمه دیگری که سایت به آن پیوند داده شده است استفاده کرد. لازم به ذکر است که اگر سایتی دارای چند صفحه باشد آن را به دو صورت زیر می تواند بسازد، یکی آنکه بجای www نام صفحه مورد نظر را بیاورد و دیگر آنکه بعد از نام اصلی سایت از یک اسلش استفاده کند و بعد از آن صفحه مورد نظر را بیاورد، مانند:
http://mail.yahoo.com
http://www.BBC.co.uk/Persian
http://www.google.com/mgyhp.html
بعد از نام سایت دامین می آید، دامین ها کلمات مشخصی هستند که عبارتند از:
Com و Org و Net و Co و Gov
همینطور هر کشور دامین مختص خود را دارد برای مثال دامین کشور ایران ir و امریکا us می باشد.

2- E-mail(Electronic mail)
از این پروتکل برای فرستادن و دریافت نامه استفاده می شود. برای استفاده از این سرویس می توانید از برنامه هایی مانند outlook استفاده کنید که در این صورت به پروتکلی که این برنامه از آن استفاده می کند POP (Post Office Protocol) نام خواهد گرفت، همینطور می توانید از Microsoft SMTP (Simple Mail Transfer Protocol ) استفاده کنید یا اینکه با استفاده از خدمات یک سایت نامه خود را فرستاده یا دریافت کنید.
برخی از سایتهای معتبر ایمیل عبارتند از:
Yahoo,Gmail,Hotmail,AOL,...
ساختار آدرسهای ایمیل به صورت زیر می باشد:
[e-mail]
در قسمت اول نامی به دلخواه ساخته می شود و بعد از آن از علامت @ استفاده می شود، در قسمت بعد هم نام سایتی که ایمیل در آن ساخته شده همراه با دامین می آید.

3- News
از پروتکل NNTP (Network News Transfer Protocol) برای پیام هایی که به سایتهای خبری ارسالی می گردد استفاده می شود. یکی از سیستمهای رایج این گروه USENET می باشد، که با استفاده از آن آگهی هایی در برخی از سایتها یا ایمیلها یا چت رومها نشان داده می شود.
این گروهها که به newsgroup معروفند پیوسته در مورد تمام موضوعها کنفرانسهایی تشکیل می دهند که پیوسته در حال بحث هستند. برای این کار شما برنامه مخصوصی را دانلود می کنید و در مورد موضوع مورد نظر با دیگران صحبت می کنید. بیشتر مرورگرهای تجاری دارای این امکانات هستند.

4- Gopher
با استفاده از این پروتکل شما می توانید اطلاعات دلخواه خود را از درون لیستی پیدا کنید. اطلاعاتی که به صورت فایلها و متنها و ... هستند به فهرستهایی دسته بندی شده اند و با انتخاب آیتم مورد نظر خود به زیر مجموعه های آن دست می یابید و این کار آنقدر ادامه پیدا می کند تا به اطلاعات مورد نظر خود برسید.

5- File Transfer Protocol (FTP)
یکی از قراردادهای TCP/IP که به شما اجازه می دهد تا اطلاعات خود را از کامپیوتر به شبکه بفرستید و یا آنها را دریافت کنید یا اینکه آنها را حذف، به روز، کپی و ... کنید. این سرویس دو نوع است، یکی به صورت رایگان که همه کاربران اجازه استفاده از آن را دارند (مانند ftp://ftp.microsoft.com) و دیگری که فقط مدیر سایت اجازه استفاده از آن را دارد. در اینترنت میلیونها فایل در FTP قرار دارند که با استفاده از سرویس Archie می توانید به جستجوی آنها بپردازید.

6- Telnet
با استفاده از این پروتکل شما قادر به log in به سیستم دیگری هستید و می توانید فایلی را در کامپیوتری دیگر به اجرا برسانید. با استفاده از این سرویس شما می توانید اطلاعات مورد نظر خود را در سایتهای دولتی و ... مشاهده نمایید.

با گوگل تاک بیشتر آشنا شوید

این روزها استفاده از برنامه های پیام رسان حتی بیش از ایمیل در بین کاربران اینترنت رواج دارد .
مهم ترین ویژگی ای که این برنامه ها را از سایر محصولات ارتباطی تحت وب متمایز میسازد در دسترس قرار دادن افراد در یک ارتباط سریع و آسان است .امروزه این برنامه ها آنگونه در زندگی روزمره ما جا گرفته اند که حتی فرهنگ و زبان مختص به خود را دارند و جزیی از زندگی نسل کنونی شده اند.
با توجه به اهمیت این موضوع پنجشنبه گذشته خبر دادیم که بالاخره بعد از کلی حرف و حدیث که دامنه آن حتی به 2 سال قبل کشیده می‌شود، گردانندگان غول جست‌وجوی جهان، گوگل سرویس مسنجر خود موسوم به Google Talk را برای استفاده کاربران ارائه کردند.
Google Talk که از 24 آگوست در دسترس است ترکیبی از فناوری تلفن شبکه‌ای و شبکه‌های مسنجر است و بر مبنای سرویس پست الکترونیک Gmail که از مارس 2004 راه‌اندازی شد، طراحی شده است وهمچون سایر محصولات گوگل این برنامه هم ظاهری ساده دارد و با حجمی معادل 900 کیلوبایت که در 3 دقیقه دانلود می شود رقیب جدیدی برای یاهو مسنجر شده است .نسخه کنونی برای نصب نیاز به ویندوز 2000 یا XP یا سرور2003 دارد .
نسخه های سیستم عامل های دیگر نیز بزودی عرضه خواهد شد .

مشخصات گوگل تاک :
Sign in : گوگل تاک برای ورود از اکانت جیمیل استفاده میکند . همچنین دوستان شما با اکانت جیمیل در لیست اضافه می شوند. در ضمن هنگام نصب از شما میخواد که برنامه Gmail Notifier رو پاک کنید ، چون این برنامه خودش کار چک کردن ایمیل های شما رو انجام میدهد .
چت گفتاری : فقط با داشتن یک میکروفن و یک اسپیکر شما قادر به صحبت با دوستانتان در محیط گوگل تاک هستید. گوگل ادعا میکند که کیفیت صدای رد و بدل شده در بخش گفتگویی برنامه تاک از کیفیت صدای منشی تلفن شما بالاتر است.

اضافه کردن دوستان : برای اضافه کردن دوستان در لیست خودتان باید اکانت جیمیل آنها را در بخش invite وارد کنید . اگر دوستتان Gmail ندارد ایمیل معمولی او را وارد کنید . با اینکار یک دعوت نامه جی میل از دعوت نامه هایی که در جی میل خود دارید ، برای او ارسال میشود و او با عضویت در جیمیل، برنامه تاک را نیز میتواند دانلود کند و شما را به لیست دوستانش بیافزاید .
وقتی دوستی را در لیست اضافه کنید ، تا وقتی که او اجازه افزودن اسمش را در لیست شما نداده ، کلمه invite جلوی نام او در گوگل تاک شما دیده میشود .

Status : در این مسنجر در کنار اسم دوستانتان آیکون های رنگی ای دیده میشود که هر کدام معنی خاصی دارد و دوستانی هم که کنار اسمشون آیکون ندارند یعنی هنوز برنامه talk رو نصب نکرده اند .
معانی آیکون های رنگی کنار اسامی افراد بشرح زیر است :

* سبز : یعنی آنلاین
* زرد : یعنی بیکار (Idle)
* قرمز : یعنی مشغول (busy)
* طوسی : یعنی آفلاین

امنیت : متن مکالمات نوشتاری و مکالمات هنوز بصورت رمز نگاری شده (encrypted) رد و بدل نمی شود . اما طبق گفته گوگل در نسخه نهایی این برنامه ، تماس ها بصورت رمزنگاری شده در بین کاربران مبادله خواهند شد. توسط این مسنجر شما 3 امکان ارتباط با دوستان خود را در اختیار دارید :

1- گپ آنلاین

2-ارسال ایمیل با کلیک روی آیکون M برای دوستتان

3- تماس شنیداری با کلیک روی آیکون Å

این برنامه هنوز نسخه بتا است و فقط برای محیط ویندوز و به زبان انگلیسی ارائه شده است . اما گوگل بدنبال عرضه این مسنجر در محیط های همچون لینوکس و مکینتاش نیز است. همچنین امکان گفتگو با کاربران دیگر مسنجر ها از امکاناتی است که احتمالا در آینده به این برنامه افزوده خواهد شد.
نقاط ضعف برنامه تاک :امکان تغییر فونت در نسخه کنونی برنامه تاک و آفلاین گذاشتن برای دوستان هنوز فراهم نیست . در ضمن گوگل درباره استفاده از تصاویر ویدئویی وب کم هنوز صحبتی نکرده است و احتمالا این گزینه ها نیز در نسخه نهایی اضافه خواهد شد.
برای دانلود این برنامه به سایت گوگل در آدرس http://www.google.com/talk/ مراجعه کنید.

دسترسی آسان به فهرست Favorite

اشاره: اگر در منزل و محل کار خود از کامپیوترهای مختلفی استفاده می کنید یا از کامپیوتر دوستانتان یا کامپیوترهایی که در مکان های عمومی برای استفاده قرار داده شده اند (نظیر کامپیوترهای کافی نت ها، سایت های کامپیوتر دانشگاه ها و...) بهره می گیرید، قطعا از دردسر هماهنگ نمودن یا حتی دسترسی به نشانه گذاری هایی که در این کامپیوترها برای سایت های مختلف ایجاد می کنید آگاه هستید. (این نشانه گذاری ها تحت نام Favorite یا Bookmark در مرورگرها شناخته می شود.) اما می توانید این مشکلات را با به کارگیری برنامه ای به نام (http://sitebar.org ) SiteBar مرتفع سازید. این برنامه یک برنامه تحت وب برای مدیریت نشانه گذاری ها است که می تواند آدرس های شما را بر روی یک سرویس دهنده وب ذخیره و مدیریت نماید و در صورتی که بتوانید به سرویس دهنده وب خود از طریق اینترنت متصل شوید، می توانید آدرس های خود از هر جایی دسترسی پیدا کنید. می توان از جمله قابلیت های دیگر این برنامه به قابلیت بررسی اعتبار لینک ها، امکان دسته بندی آدرس ها در قالب گروه های مختلف، قابلیت Export و Import نمودن مجموعه آدرس ها، قابلیت به اشتراک گذاری آدرس ها بین دوستان یا همکاران و تعریف حقوق و مجوزهای دسترسی سطح عمومی و خصوصی اشاره کرد. همچنین این برنامه قادر است به طور خودکار، آیکون ویژه سایت ها و عناوین آن ها را نیز بر دارد و در پایگاه داده آدرس های شما وارد نماید.
برنامه SiteBar یک برنامه منبع باز تحت وب است که برای استفاده از آن باید یک سرویس دهنده وب بر روی کامپیوتر خود نصب کنید. اما یک نسخه Online از این برنامه، در سایت آن (http://Sitebar.org )به صورت رایگان برای استفاده بازدیدکنندگان قرار داده شده است. لذا می توانید مستقیما از این نسخه آماده به کار، استفاده کرده و نحوه کار آن را ببینید. در ادامه چگونگی نصب و پیکربندی برنامه SiteBar بر روی سرویس دهنده شخصی توضیح داده می شود. در صورتی که تمایل دارید از نسخه آماده این برنامه در سایت آن استفاده نمایید، می توانید از این بخش صرف نظر کرده و مستقیم به بخش “نحوه استفاده از برنامه SiteBar ” مراجعه کنید.
نحوه نصب و پیکربندی برنامه SiteBar
نیازمندی ها
از آن جا که این برنامه یک برنامه تحت وب است، برای نصب آن باید یک سرویس دهنده وب بر روی سیستم خود داشته باشید. همچنین صفحات این برنامه به زبان PHP و پایگاه داده آن در قالب MySgl نوشته شده است. لذا باید PHP و MySgl را نیز برای سرویس دهنده وب خود نصب کنید. (برای کسب اطلاع از دیگر نیازمندی های ویژه برنامه SiteBar به سایت آن مراجعه کنید.) در صورتی که سیستم عامل شما ویندوز است، با نصب سرویس دهنده وب IIS ، تکنولوژی PHP و پایگاه داده ی MySgl بر روی آن، می توانید از برنامه SiteBar در سیستم های مبتنی بر ویندوز نیز بهره بگیرید.
نحوه نصب
اگر می خواهید برنامه SiteBar را بر روی لینوکس نصب کنید، توصیه می کنیم از یکی از توزیع های آماده لینوکس، نظیر RedHat یا Xandros استفاده کنید و در حین نصب لینوکس، سرویس دهنده وب Apache و سرویس دهنده پایگاه داده MySgl را نیز نصب کنید. در غیر اینصورت (در صورتی که قبلا لینوکس را نصب کرده اید. ولی سرویس دهنده Apache و MySgl را بر روی آن ها نصب نکرده اید یا از توزیع دیگری از لینوکس استفاده می کنید) سعی کنید نسخه (Red Hat Package Manager )RPM تکنولوژی های PHP و MySgl را نصب کنید تا مجبور نباشید برای استفاده از آن ها سورس را به طور دستی کامپایل کنید. پس از تهیه نیازمندیهای ذکر شده، برای شروع نصب برنامه SiteBar ابتدا باید بسته کامل این برنامه را از سایت آن دانلود کنید. در این مقاله ما SiteBar3.2.5 را بر روی لینوکس SUSE آزمایش کردیم، اما از انجا که شماره نسخه برنامه های منبع باز به سرعت تغییر می کند، در مثال های این مقاله از SiteBar با عنوان SiteBar3.3.x یاد می کنیم. مهم ترین و چشمگیرترین بهبودی که در این برنامه نسبت به نسخه های قبلی مشاهده می شود قابلیت آن در خواندن اخبار RSS و دیگر فرمت های مشابه است. فایلی که دانلود می کنید، در صورتی که از سیستم عامل لینوکس استفاده می نمایید، برای باز نمودن این فایل باید برنامه های جانبی tar و bzip2 ، بیشتر سیستم خود داشته باشید که البته به دلیل مرسوم بودن قالب های tar و bzip2 ، بیشتر سیستم عامل های لینوکس، این برنامه ها را خود دارند. در صورتی که از سیستم عامل ویندوز استفاده می کنید، بهره گیری از برنامه ای مانند Winzip یا WinRar برای باز نمودن فایل فشرده دانلود شده، کفایت می کند. در این مقاله نحوه نصب برنامه SiteBar را در سیستم عامل لینوکس توضیح می دهیم. فرض کنیم فایلی که دانلود کرده اید، SiteBar-3.3x.tar.bz2 نام داشته باشد. برای باز نمودن این فایل فشرده در لینوکس، دستور زیر را در یک پنجره Shell در خط فرمان وارد نمایید:
Bunzip2SiteBar-3.3.x.tar.bz2
پس از اجرای این دستور، یک فایل فشرده دیگر در قالب tar باز می شود که SiteBar-3.3.x.tar نام دارد و برای باز نمودن آن باید از برنامه tar کمک بگیرید. برای این کار دستور زیر را در خط فرمان وارد نمایید:
Bunzip2SiteBar-3.3.x.tar.bz2
پس از اجرای این دستور، فایل SiteBar-3.3.x.tar از حالت فشرده خارج شده و در یک دایرکتوری با نام SiteBar3.3.x در محل فعلی قرار می گیرند.
پیکربندی
پیش از استفاده از برنامه SiteBar ، ابتدا باید آن را پیکربندی کنید. این کار از طریق برنامه پیکربندی آن انجام می شود. برای این کار، محتویات دایرکتوری ایجاد شده در مرحله قبل را به یک دایرکتوری دیگر که از طریق مرورگر اینترنت شما قابل دستیابی باشد، انتقال دهید: (http://your-domain.com\sitebar ) اطمینان حاصل کنید که اجازه دستیابی به دایرکتوری ریشه را دارید. اگر این عملیات را روی یک سیستم به صورت مهمان انجام می دهید، ممکن است لازم باشد فرد دیگری اجازه دسترسی به یک دایرکتوری خصوصی مناسب برای انجام این عملیات را برای شما صادر نماید. پس از این مرحله، می توانید از ابزار پیکربندی برنامه SiteBar استفاده نموده و آن را پیکربندی نمایید. این کار تحت وب انجام می شود. آدرسی که برای استفاده از برنامه پیکربندی استفاده می کنید، شکلی به صورت http://yourserver.com\yoursitebardiectory\sitebar.php خواهد داشت. پس از وارد نمودن این آدرس مرورگر خود و فشردن دکمه Enter ، صفحه تنظیمات برنامه ظاهر می شود. اولین کاری که باید انجام دهید، پیکربندی پایگاه داده برنامه است. در صفحه پیکربندی پایگاه داده برنامه، ابتدا نام سرویس دهنده پایگاه داده سیستم خود را مشخص نموده و سپس یک نام کاربری و کلمه عبور را برای پایگاه داده برنامه، ابتدا نام کاربری و کلمه عبور را برای پایگاه داده ای که قرار است ایجاد شود وارد نمایید. همچنین باید برای پایگاه داده برنامه SiteBar یک نام انتخاب کنید. پس از این کار، بر روی دکمه Check Setting کلیک کنید. اگر پیغامی مبنی بر عدم وجود این پایگاه داده(sitebarDB does not exist ) دریافت کردید. بر روی دکمه Create Database کلیک کنید و سپس مجددا دکمه Check Settings را کلیک کنید. هنگامی که پیغام ”Connection parameters are OK ” را دریافت کردید، برنامه برای شروع به کار آمده است. توجه کنید که چنانچه اطلاعات نادرستی را درباره سرویس دهنده پایگاه MySgl خود وارد نمایید،یا مجوز کافی برای ایجاد بانک اطلاعاتی و جداول آن نداشته باشید،این مراحل با عدم موفقیت مواجه خواهد شد. البته می توانید خودتان نیز بانک اطلاعاتی برنامه را توسط دستور زیر ایجاد کنید:
Mysgladmin-uYourdatabaseusername p-Yourdabasepassword create sitebarDB
(دقت کنید در دستور بالا ،بین حرف U و نام کاربری و حرف P و کلمه عبور،فضای خالی وجود ندارد.) پس از ایجاد بانک اطلاعاتی برنامه، با کلیک بر روی دکمه Write ToFile تنظیمات پیکربندی برنامه در قالب یک فایل با نام Config-inc در دایرکتوری ای با نام inc که در دایرکتوری برنامه ایجاد می شود، ذخیره می شود. همچنین به هنگام اولین اجرای برنامه، به شما اخطار داده می شود که بانک اطلاعاتی شما هیچ جدولی ندارد. در این حالت بر روی دکمه Install کلیک کنید. صفحه اصلی برنامه SiteBar به شما نشان داده می شود. با کلیک برروی دکمه SetUp می توانید یک حساب کاربری administrator در بانک اطلاعاتی برنامه ایجاد کنید، دقت کنید که برای آدرس پست الکترونیک این حساب کاربری، یک آدرس پست الکترونیک معتبر وارد کنید. توسط این حساب کاربری می توانید کاربران مختلفی را تعریف کرده، حقوق دسترسی آن ها را مشخص نموده و پیکربندی برنامه را تغییر دهید.
استفاده از SiteBar
برای استفاده از این برنامه ابتدا باید یک حساب کاربری برای خود تشکیل دهید. همان طور که گفتیم یک نسخه Online از این برنامه در سایت آن نصب شده و به صورت رایگان برای استفاده قرار داده شده است. لذا می توانید بدون تحمل دردسرهای نصب و پیکربندی یک نسخه کامل از برنامه SiteBar ، از این نسخه آماده استفاده نمایید. برای ایجاد حساب کاربری، باید یک آدرس پست الکترونیک معتبر وارد کنید. این آدرس، به عنوان نام کاربری شما شناخته می شود. سپس باید یک کلمه عبور برای خود انتخاب نمایید. پس از ایجاد حساب کاربری، در مرحله بعد برای استفاده از برنامه SiteBar باید آن را در درون مرورگر خود تعبیه کنید. با تعبیه شدن برنامه SiteBar در مرورگر شما، این برنامه به صورت جزئی از مرورگر شما درآمده و در قالب یک منو، گزینه ای از یک منو و یا به صورت یک میله جانبی به مرورگر شما اضافه می شود. به عنوان مثال، در مرورگر Internet Explorer5.0 یا نسخه های بالاتر آن، این برنامه به منویی که با کلیک راست روی صفحات ظاهر می شود،اضافه شده و نیز به صورت دکمه ای در میله ابزار IE ظاهر می شود که با کلیک بر روی آن، پانلی در سمت چپ IE ، شبیه پانل های History یا Favorites ظاهر می شودکه به سایت برنامه SiteBar متصل می شود و در آن می توانید با وارد نمودن آدرس پست الکترونیک و کلمه عبور خود، Sign in کرده و به آدرس هایتان دسترسی پیدا کرده و آن ها را مدیریت کنید: درست همان طور که پشت کامپیوتر خود نشسته اید. در مورد چگونگی تعبیه نمودن برنامه SiteBar در مرورگرها مختلف هدایت می کند و در ان می توانید بسته به نوع مرورگر خود، از چگونگی تعبیه نمودن برنامه SiteBar در مرورگرهای مختلف اطلاع حاصل کنید. برنامه SiteBar از مرورگرهای متنوعی شامل IE ، FireFox ، Maxthon ، Operan و Mozilla پشتیبانی می کند. به عنوان مثال برای تعبیه نمودن برنامه SiteBar در مرورگر IE ، باید یک فایل کوچک دوکیلو بایتی را دانلود کرده و آن را اجرا کنید. البته برای فعال شدن کامل برنامه SiteBar باید سیستم خود را یک بار ری استارت کنید. پس از تعبیه شدن برنامه SiteBar در مرورگر IE ، به منظور نشانه گذاری یک صفحه، بر روی آن کلیک راست کرده و از منوی ظاهر شده، گزینه AddtoSiteBar را انتخاب کنید، در این حالت پنجره ای ظاهر می شود که در آن می توانید مشخصات آدرس جدید را وارد نمایید. در صورتی که آدرس جدید در لیست آدرس هایتان نشان داده نشد، بر روی دکمه Refresh در بالای پانل SiteBar کلیک کنید. با این کار آدرس جدید به شما نشان داده می شود. با کلیک راست بر روی هر یک از آدرس ها در پانل SiteBar ، منویی ظاهر می شود که از طریق آن می توانید آدرس مورد نظر را حذف کرده یا مشخصات آن را تغییر دهید. با انتخاب گزینه SiteBar را در حساب کاربری خود تغییردهید. به عنوان نمونه می توانید پوسته آن را تغییر دهید. یا زبان دیگری را برای خود انتخاب کنید. برنامه SiteBar از بیش از 20 زبان زنده دنیا پشتیبانی می کند. همان طور که گفته شد، قابلیت جالب این برنامه، امکان استفاده از راه دور از آن است. به طوری که اگر در جای دیگری باشید، در صورتی که یک سرویس دهنده وب قابل دستیابی از طریق اینترنت برای خود به راه انداخته و یک نسخه کامل برنامه SiteBar را در ان نصب کرده باشید می توانید با آدرس .................................................. http://yourdomain.com\yoursitebardirectory به سرویس دهنده وب خود و برنامه SiteBar که نصب کرده اید، متصل شده و به تمامی آدرس هایتان دسترسی پیدا کنید. همچنین می توانید آدرس هایتان را به دیگر دوستان و همکارانتان به صورت پوشه هایی عمومی یا خصوصی به اشتراک بگذارید.